🎇 Jak Zrobić Projekt Do Drukarki 3D

Ender 3, to sprawna maszyna, która wymaga odpowiedniego oprogramowania, aby stać się wyjątkowym narzędziem w Twoich rękach. Sprawdź naszą listę niezbędnego oprogramowania do drukarki Creality Ender 3. Dobry sprzęt, to tylko połowa sukcesu Cura jest bardzo popularnym slicerem do drukarek FDM. (Źródło: tweakers.net) Nie ma wątpliwości, że Creality Ender 3, to potężny (choć W ciągu ostatnich kilku tygodni opublikowałem na łamach Centrum Druku 3D i 3D w praktyce kilka tutoriali prezentujących możliwości programu 3D Builder - aplikacji do projektowania i edytowania modeli 3D będącej na wyposażeniu Windowsa 10, w tworzeniu prostych projektów do druku 3D. Od dłuższego czasu postrzegam ten program jako doskonałe narzędzie dla osób stawiających pierwsze Na naszym przykładzie, zleciliśmy naszej pani konstruktor wykonanie prostego projektu wazonu, a następnie wydrukowaliśmy go na maszynie Stratasys F370 z materiału PLA. Łącznie proces ten zajął 2 godziny i 3 minuty (z czego sam druk 1 godzinę i 48 minut). Oczywiście jest to tylko przykład, a drukowany wazon jest stosunkowo prosty. Darmowe programy do tworzenia grafiki 3D – Daz Studio. Modelowanie i renderowanie: najlepsze darmowe programy do grafiki 3D dla freelancerów – DAZ Studio. Daz Studio. [Windows, OS X] Darmowy i dość rozbudowany program do tworzenia grafiki 3D przy pierwszym podejściu może okazać się za trudny dla początkujący użytkowników. Jak zrobić własny projekt do drukarki 3D? Do wykonania projektu 3D można użyć w zasadzie dowolnego programu do modelowania 3D. Może to być profesjonalne oprogramowanie jak Autodesk Inventor, dużo prostszy, open-source'owy FreeCad lub nawet darmowa aplikacja działająca w przeglądarce, jak Autodesk 123D lub prościutki Tinkercad. Ciesz się tysiącami bezpłatnych modeli 3D low-poly i wspaniałymi projektami do drukowania. Są one gotowe do gier wideo, grafiki, VR / AR i projektów do drukowania w 3D. Do wyboru różne formaty 3D: FBX, OBJ, STL, BLENDER i 3DS. Wybieraj spośród tysięcy modeli 3D (high/low-poly) do projektów komercyjnych lub osobistych w różnych Czyszczenie drukarki 3D typu FDM. W czasie normalnego użytkowania drukarki 3D, po pewnym czasie potrafi zrobić się na niej, jak również przestrzeni wokół, całkiem niezły bałagan. Poza zwyczajnym kurzem, najczęstszą tego przyczyną są resztki filamentu, które wydobywają się z głowicy podczaj jej nagrzewania się. Jeżeli nie interesuje Cię samodzielne projektowanie wydruków 3D lub chcesz zacząć od korzystania z gotowych modeli, w sieci dostępne są tysiące darmowych i płatnych projektów. Możesz znaleźć je na portalach takich jak Thingiverse, Cults, GrabCAD, Fab 365, Yeggi czy My Mini Factory. Skorzystaj z edukacyjnych materiałów video, które przedstawiają najważniejsze funkcjonalności drukarki Banach School 3D. Tematyka szkoleń Banach School 3D: Wstęp do do obsługi drukarki Banach School 3D. Budowa drukarki Banach School 3D. Kalibracja drukarki Banach School 3D. Załadowanie filamentu Banach School 3D. Pierwszy wydruk 3EVYAhz. Program do projektowania 3d Od jakiegoś czasu noszę się z zamiarem zakupu drukarki 3d. W związku z tym postanowiłem zrobić mocne rozeznanie w temacie. Pomijając kwestię samego druku zacząłem poszukiwać program do projektowania 3d dla zupełnie zielonych. Oczywiście w sieci aż roi się od gotowych modeli, jednak gdy w głowie rodzi się wizja tworzenia, konieczne jest narzędzie do jej realizacji. W ten sposób natrafiłem na TINKERCAD. Jest to bardzo intuicyjny program działający online, pozwalający w przyjazny sposób tworzyć bryły. By zacząć pracę niezbędne jest utworzenie konta użytkownika. Po zalogowaniu do panelu, możemy od razu przystąpić do projektowania. Polecam jednak zacząć od zakładki „Lekcje”. Znajdziesz w niej mnóstwo gotowych tutoriali umożliwiających zaadaptowanie się w nowej rzeczywistości. Cały program jest w języku polskim, niestety lekcje przedstawiane są po angielsku. Na szczęście wskazówki, które otrzymujemy od wirtualnego instruktora są na tyle proste, że każdy powinien sobie poradzić. Zasada funkcjonowania programu jest bardzo prosta i opiera się na łączeniu ze sobą gotowych brył. Dzięki dostosowaniu ich rozmiaru i proporcji, jesteśmy w stanie uzyskać niemal wszystko co sobie w głowie wyobrazimy. Przy pomocy myszki operujemy w trzech wymiarach. Lewy przycisk służy do zaznaczania, prawy do obracania obrazu, a scroll do zbliżania i oddalania. Po kliknięciu na bryłę i usadowieniu jej w polu roboczym możemy z klawiatury wklepać wymiary jakie są nam potrzebne. Jesteśmy w stanie regulować stopniem wygładzenia ścian czy czy ilością narożników. Nie taki diabeł straszny Zawsze wydawało mi się, że program do projektowania 3d musi być strasznie skomplikowany, a tu niespodzianka, górny pasek narzędzi opiera się zaledwie na kilku ikonach. Najbardziej interesowały nas będą te z prawej strony. Kolejno – żarówka służy do włączania i wyłączania widoczności bryły. Grupowanie do scalania brył w jedną całość. Rozgruopowanie jak sama nazwa wskazuje do rozgrupowania. Następnie mamy wyrównanie, które przydaje się bardzo gdy chcemy by kolejne elementy większej całości znajdowały się w odpowiednich miejscach. Na końcu odbijanie służące do wykonywania odbicia lustrzanego danej bryły w odpowiedniej płaszczyźnie. Warto wspomnieć również o opcji importu i eksportu. W moim przypadku użyłem ich do załadowania pliku .svg zawierającego logotyp. Program od razu tworzy z niego trójwymiarową bryłę, którą możemy odpowiednio przerobić, czy wpasować w inny element. Eksportowanie natomiast przyda się do zapisania gotowego pliku .stl, którego użyjemy następnie w slicerze. W związku z tym, że wykonywane przez nas projekty są publiczne, mamy również dostęp do prac innych użytkowników (zakładka ‚Galeria’). Oczywiście ogranicza nas licencja, natomiast możemy dzięki temu zobaczyć jak ogromne możliwości daje oprogramowanie. Jeżeli pragniemy zbudować bryłę 3d na podstawie realnego elementu, polecam podzielić go na kilka mniejszych sektorów i w końcowym etapie prac połączyć w całość. Pomijając walory użytkowe, zapewniam Was, że praca przy modelowaniu jest ogromną frajdą. Pokuszę się o stwierdzenie, że rozwija w nas nieco inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość. Patrząc na jakąś rzecz wyobrażam sobie teraz jak wyglądałyby działania niezbędne do wykonania takiego samego modelu. Serdecznie polecam zabawę z TINKERCAD, który sprawia że program do projektowania 3d staje się przyjazny i dostępny dla każdego laika. Sprawdź inne artykuły w tej kategorii tutaj. Strona, na którą udało Ci się trafić, korzysta z plików cookies. Jest to niezbędne do jej prawidłowego funkcjonowania. więcej Niestety nie wszystkie modele 3D nadają się do druku 3D. O ile w przypadku aplikacji wirtualnych jest to całkowicie wystarczające (na przykład jeśli projekt 3D robi wrażenie wizualnie), to do drukowania 3D muszą być spełnione określone kryteria. Oznacza to oczywiście, że kształt i (w przypadku projektu do druku 3D w kolorze) kolor są zdefiniowane, ale są też inne kryteria, które są decydujące, zależą one również od przeznaczenie i materiału do druku 3D. Na przykład w przypadku drukowania 3D ważne jest również, aby orientacja powierzchni (“normalna”) była jasno określona. Zebraliśmy dla Ciebie najważniejsze kryteria projektu 3D do druku. Projekty 3D – pamiętaj o połączeniu krawędzi Dwie sąsiednie powierzchnie niekoniecznie tworzą sieć linii siatki. W przypadku modeli 3D upewnij się, że krawędzie są całkowicie połączone ze sobą, tak aby tworzyły „wspólną” sieć linii siatki, a nie dwie oddzielne. Możesz to łatwo zwizualizować, przesuwając narożnik – jeśli jest to krawędź zamknięta, obie powierzchnie poruszają się, w przypadku krawędzi niepołączonych porusza się tylko jedna powierzchnia. Czytaj także: Z czego składa się drukarka 3D? Projekty do drukarki 3D a zamknięta objętość (“wodoodporność”) Wyciągnij powierzchnie w projekcie 3D lub połącz kilka powierzchni w jedną bryłę. To musi być całkowicie zamknięte, tj. Nie może być żadnych dziur (tj. brakujących wielokątów). Orientacja powierzchni jest również ważna. Na przykład, jeśli pojedyncza powierzchnia w sieci linii siatki (“siatka”) ma nieprawidłową orientację (“normalna”), ma to taki sam efekt jak odstęp. W większości programów 3D wnętrze i zewnętrze są oddzielone od siebie kolorem, np. W Blenderze (w zależności od ustawień) strona zewnętrzna jest szara, a wewnętrzna ciemnoniebieska. Sprawdź, czy Twój model jest wodoodporny – użyj narzędzia “Solid Check” w zestawie narzędzi do drukowania 3D. Projekty na drukarkę 3D – unikaj różnorodności Każda krawędź może łączyć tylko dwie ściany. Wyobraź sobie, że masz dwie kostki tego samego rozmiaru i przesuwasz je tak, aby znajdowały się bezpośrednio od krawędzi do krawędzi. Jeśli krawędzie są rozdzielone, są to dwie oddzielne bryły. Jeśli jednak jest to jedna i ta sama krawędź, krawędź łączyłaby 4 powierzchnie. Taka konstrukcja projektu 3D do druku nie nadawałaby się i dlatego należy jej unikać. 3D projekty – niepotrzebna objętość Operacje, takie jak skalowanie modelu 3D, czasami prowadzą do tworzenia zbędnych objętości (zwanych powłokami drugiego rzędu). Są to częściowo “bezużyteczne” konstrukcje, które często są wolne w pomieszczeniu i nie powodują widocznych uszkodzeń. Jednak takie konstrukcje mogą zdecydowanie zagrozić procesowi drukowania 3D. Jeśli na przykład we wnęce zostanie utworzona dodatkowa konstrukcja, można zamknąć otwory, przez które ma być odzyskiwany materiał (“otwory ewakuacyjne”) – co często prowadzi do znacznego wzrostu kosztów. Ponadto zbędne struktury mogą łączyć się z innymi modelami lub strukturami rzeczywistego modelu podczas drukowania, a tym samym uczynić model bezużytecznym. Dlatego jest to najlepsza praktyka Projekty druku 3D – zderzające się trójkąty Jeśli trójkąty się krzyżują, może to prowadzić do trudności w niektórych procesach drukowania. Chociaż zwykle nie powoduje to żadnych problemów w procesie drukowania proszkowego, może to prowadzić do komplikacji w przypadku FDM . Optymalne jest całkowite uniknięcie kolizji wielokątów w projektach 3D do druku. Niestety, kolizje występują często w przypadku niektórych procesów skanowania 3D i w przypadku wątpliwości należy je usunąć ręcznie. 3D projekty i nakładające się trójkąty Jeśli w modelu 3D znajduje się kilka trójkątów w tym samym miejscu, mówi się o nakładających się wielokątach. W szczególności w przypadku procesu SLA może to prowadzić do uszkodzeń, ponieważ odpowiednie obszary są wielokrotnie naświetlane, co często jest widoczne na gotowym projekcie 3D, a potem na gotowym druku. Druk 3D projekty i cechy szczególne druku w kolorze Do druku 3D w pełnym kolorze, oprócz modelu 3D do druku, potrzebujemy również odpowiednich informacji o kolorze lub teksturach (jeśli wymagany jest wielokolorowy). Pliki STL nie są do tego wystarczające, ponieważ nie zawierają żadnych informacji o kolorze. Formaty plików, takie jak. B. OBJ, 3MF lub VRML przekazują informacje o kolorze i dlatego są wymagane do druku 3D w kolorze. Jeśli masz jakieś pytania lub nie jesteś pewien, czy Twój model jest w porządku, po prostu go prześlij. Chętnie doradzimy, co należy poprawić w modelu lub, jeśli chcesz, możemy to dla Ciebie zrobić. Jak tworzyć szablony dla drukarki 3D Jak zrobić projekt do drukarki 3D? Przede wszystkim potrzebujesz programu CAD, za pomocą którego możesz stworzyć projekt 3D do druku, który chcesz wydrukować. Najlepiej jest używać Solid Edge lub Solid Works. Alternatywnie możesz również użyć kreatora 3D firmy Microsoft. Tworząc model 3D, możesz albo utworzyć dwuwymiarowy rysunek, a następnie go wyciągnąć, albo rysować bezpośrednio w 3D. Ważne jest, aby nie mieć przedefiniowanych lub niedostatecznie zdefiniowanych krawędzi. Oznacza to, że kształt powinien być uzupełniony na rysunku i nie powinien mieć żadnych przerw, ale także, że kształt nie powinien mieć kilkukrotnych przeciągnięć linii. Następnie wyeksportuj model 3D jako plik STL. Teraz możesz przekonwertować model na kod G za pomocą oprogramowania Slic3r . Aby to zrobić, po prostu zaimportuj model 3D i kliknij „Slice with Slic3r”. Niektóre drukarki 3D zawierają już oprogramowanie, w którym Slic3r jest już zintegrowany. Na przykład, możesz także pokroić model 3D bezpośrednio w Repetier Host. Projekt druku 3D jest konwertowany na kod G, czyli kod, który informuje drukarkę 3D na projekty, na którą pozycję ma się przesunąć. Czytaj także: Drukarka 3D klasy premium W związku z wprowadzeniem do naszej oferty drukarek 3D, postanowiliśmy wypisać kilka porad na temat samego procesu tworzenia pod druk 3D. Tricki na przygotowanie modelu do druku 3D Obecnie druk 3D śmiało wkroczył nie tylko w świat prototypów i mechaniki, ale również świetnie sprawdza się w świecie cyfrowych artystów! Drukarki prężnie drukują figurki wydawnicze, również świetne perspektywy plasują się na rynku gier figurkowych i planszowych. Również artyści potrzebują prototypów, by móc sprawdzić jak wymysły ich wyobraźni prezentują się w rzeczywistości. Bardzo widoczne zwłaszcza na rynku zachodnim są ozdoby do różnego rodzaju restauracji, barów i wszelkiego rodzaju użytków publicznych. Coraz śmielej wykorzystywane są do tego wydruki 3D, w których potrzebne jest zawarcie duszy artysty. Chcesz wydrukować stworzoną przez siebie, swoją ulubioną postać? Nic nie stoi na przeszkodzie by to zrobić! Oto niektóre z zasad, które warto przestrzegać: Każda z naszych drukarek posiada dedykowane oprogramowanie, które jest w stanie przetworzyć formaty plików, oferowane przez nasze oprogramowanie z pakietu M&E. Zarówno Maya jak i 3ds Max obsługuje np. format STL, który z całą pewnością przetworzy np. program RayWare, czy Z-Suite lub inny program do drukarki 3D. Po wprowadzeniu modelu do owego programu, możemy zmodyfikować jeszcze wiele parametrów, wsporniki, umiejscowienie, ilość modeli, rodzaj materiału, czy wnętrze ma być puste w środku, czy wypełnione, rodzaj tego wypełnienia itd… Po modyfikacji modelu, program przekonwertuje go z formatu STL do g-code, który jest zakodowaną instrukcją tekstową dla drukarki, która zawiera każdą zmianę wykonaną w czasie i przestrzeni. Dzięki temu drukarka wie gdzie i kiedy przemieścić głowicę, lub który region basenu z żywicą naświetlić w danym momencie. O tym warto pamiętać! Parametry drukarki to nie wszystko, nie ważne jak bardzo zaawansowany sprzęt mielibyśmy do dyspozycji to bez znajomości paru dosyć istotnych zasad, często możemy się rozczarować rezultatami naszych wydruków. Oto kilka z nich: 1. Modele w świecie cyfrowym domyślnie są pusta skorupą, przede wszystkim ze względu na oszczędność mocy obliczeniowej. Jednak w realnym świecie wszystko ma swoją określoną grubość, nawet jeśli wynosi ona nie wiele więcej od grubości na poziomie cząsteczkowym. Jednak wciąż jest to grubość. Dlatego warto nadać naszemu projektowi określoną grubość ściany już w jego wczesnej fazie tworzenia, tak by drukarka miała informacje na temat drukowanych ścianek. Warto również dopasować grubość ściany do wielkości obiektu, zrobić to proporcjonalnie większy model- grubsza ściana. 2. Najprostszą metodą nadania grubości jest proste „extrude” w dół. Jednak podczas tej czynności niektóre elementy obiektu mogą zostać zniekształcone, jak np. rogi. 3. Trzeba je po prostu naprawić wszelkimi dostępnymi sposobami, tutaj zostało to naprawione narzędziem „merge„. 4. Warto też pamiętać aby nie tworzyć siatki ubogiej w szczegóły, w odróżnieniu od klasycznego modelowania dla druku 3D im gęstsza siatka tym dokładniej wydrukowane będą nasze modele. 5. Jednym z ostatnich kroków jest przebudowa siatki w taki sposób by zawierała możliwie jak najwięcej informacji, jednak oczywiście zachowując zdrowy rozsądek, by nie doprowadzić do „zapchania” pamięci. Jednak programy do druku 3D bardzo pozytywnie reagują na szczegółowe siatki, zwłaszcza tam gdzie występuje wiele krzywizn. Warto więc przed eksportem zagęścić siatkę. 6. Warto również zawczasu zapisać osobno obiekt przed zagęszczeniem, aby móc wprowadzić ewentualne poprawki. Źródło: Patryk Konieczny | PCC Polska

jak zrobić projekt do drukarki 3d